Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Quis est tam dissimile homini. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Duo Reges: constructio interrete. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur?

Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Nulla erit controversia. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Polycratem Samium felicem appellabant. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Elicerem ex te cogeremque, ut responderes, nisi vererer ne
Herculem ipsum ea, quae pro salute gentium summo labore
gessisset, voluptatis causa gessisse diceres.

Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum
est, nunc quidem hactenus;

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Gerendus est mos, modo recte sentiat.
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Quod equidem non reprehendo;

Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant. Quo tandem modo? Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Itaque ut maiores nostri ab aratro adduxerunt Cincinnatum illum, ut dictator esset, sic vos de pagis omnibus colligitis bonos illos quidem viros, sed certe non pereruditos.

Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere;
Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.
Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Bork: Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Bork: Nunc de hominis summo bono quaeritur;
Quid ergo?: Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
Bork: Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.
Sedulo, inquam, faciam.: Utrum igitur tibi non placet, inquit, virtutisne tantam esse vim, ut ad beate vivendum se ipsa contenta sit?