Itaque contra est, ac dicitis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quae tandem ista ratio est? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Duo Reges: constructio interrete. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Qui cum praetor quaestionem inter sicarios exercuisset, ita aperte cepit pecunias ob rem iudicandam, ut anno proximo P.

Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Cum autem hominem in eo genere posuisset, ut ei tribueret animi excellentiam, summum bonum id constituit, non ut excelleret animus, sed ut nihil esse praeter animum videretur.

Sed tamen intellego quid velit.

Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. An potest cupiditas finiri? Quis est tam dissimile homini. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum.
Quae sequuntur igitur?
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.

Haec ego non possum dicere non esse hominis quamvis et belli
et humani, sapientis vero nullo modo, physici praesertim,
quem se ille esse vult, putare ullum esse cuiusquam diem
natalem.

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod
est populari fama gloriosum.

Quod enim vituperabile est per se ipsum, id eo ipso vitium nominatum puto, vel etiam a vitio dictum vituperari.
Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Easdemne res?: Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?
Bork: Hoc sic expositum dissimile est superiori.
Confecta res esset.: Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.
Quid ergo?: Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Bork: Audeo dicere, inquit.
At certe gravius.: Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.